Dit standbeeld echter, is toch anders. Het treft mij omdat het voor mij geen Maltese held, of belangrijke Maltese persoon lijkt te zijn. Ook niet een strijder, geen ridder.
Wie is hij?
Het beeld
Zittend op een bankje kijk ik loom naar de turquoise zee die tussen de talrijke en kleurrijke Oleanders door, mijn netvlies streelt. In dit beeld staat een standbeeld van een man in een gewaad met zijn rug naar de zee. Een serene glimlach op zijn mond. In zijn rechterhand houdt hij een brandende fakkel. De vingers van zijn linkerhand drukt hij op zijn borst, alsof hij wil zeggen mij in zijn hart te willen ontvangen...”
Het lijkt wel of hij het vuur uit de zee het eiland op brengt. Vuur uit water. Het licht uit de zee. Wij kijken in elkaars richting. Onze blikken treffen elkaar.
Mensen, dieren en vogels lopen aan het standbeeld voorbij. Wandelaars, alleen of samen, een stel bakvissen die een video maken om zich op sociale media te laten gelden, honden en vogels. Allen flaneren over de boulevard. Ze lopen door mijn beeld. Nimmer echter raakt een blik van hen het standbeeld. Voor hen brons, koud en hol. Ik neem dat beeld in mij op. Ontspanning maakt zich van mij meester.
De vreemdeling
Dan, onverwachts loopt er een man mijn beeld binnen. Hij lijkt op alle anderen passanten. Het verschil echter is dat hij niet doorloopt. Hij loopt om het standbeeld heen en raakt het meermalen aan.
Wie is hij?
Ik sta op en loop naar hem toe. Hij stelt zich voor als Ken. “Van Kenneth”: zegt hij. Ik zie een rijzige Engelsman, met pensioen in de zon.
We raken aan de praat. Ken komt uit de UK en woont al geruime tijd in Malta. Ik vraag Ken of hij weet wie de man in gewaad en met fakkel is. Hij weet dat het een monnik was. Ken weet dat de monnik Sri Chinmoy heet. Een Indiase spirituele leider met duizenden volgers in tientallen landen. Een schrijver, kunstenaar, dichter en muzikant. Maar ook een sportman.
Ken en ik keuvelen wat voort. Over het alledaagse, over COVID en met name over de gevolgen ervan voor de toekomst. We realiseren ons dat we aan de vooravond staan van grote veranderingen in de wereldorde. Beiden weten dat ook vandaag de zon weer zal verdwijnen, maar ook dat de toekomst van onze kleinkinderen in een ander daglicht is komen te staan.
Samen beleven we het plezier van ons moment. Een treffen, een ontmoeting tussen twee mensen die elkaar nog nooit eerder spraken. Prachtig om elkaar zomaar toe te laten in verworven ruimte. Dank je Ken. We ontmoeten elkaar weer. Waar en wanneer?
The Monk
© TrefMij 6 juli 2020
Nooit opgemerkt, terwijl dit beeld toch sterk verschilt van alle andere hier. Ik ga Wikip. lezen, dank vr t delen van je ontmoeting.
ReplyDeleteDank je voor je reactie. Het beeld is echt anders inderdaad.
DeleteIk denk dat ook jij geraakt bent door het licht van de zee?